Onderstaande boeken heb ik in 2010 gecorrigeerd, persklaar gemaakt (tekstredactie)
of vormgegeven (boekomslag / binnenwerk)
Recentste titel boven, oudste titel beneden
Frans Timmermans – Glück Auf!
(Bert Bakker)
‘Dit is mijn geschiedenis en daar begint mijn verhaal over de sociaaldemocratie. Voor mijn kinderen is het inmiddels volstrekt vanzelfsprekend dat zij op basis van hun capaciteiten zelf bepalen hoe hun leven eruit gaat zien. Tegelijkertijd zijn zij zich ook zeer bewust van de gigantische uitdaging waarvoor wij staan in een samenleving waar de zenuwbanen tussen verschillende groepen lijken doorgeknipt of in ieder geval verdoofd door pessimisme en angst. Een samenleving met een nieuw en een oud proletariaat die elkaars rivalen dreigen te worden, in plaats van elkaars bondgenoten, zodat uiteindelijk iedereen verliest, behalve zij die hun vrijheid kunnen kopen.’
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Thierry Baudet & Michiel Visser – Conservatieve vooruitgang
(Bert Bakker)
Conservatieve vooruitgang biedt portretten van de belangrijkste moderne conservatieve denkers: van Ludwig Wittgenstein en C.S. Lewis tot Johan Huizinga en Leo Strauss. Het bevat bijdragen van prominente geestverwanten als Roger Scruton, Andreas Kinneging, Theodore Dalrymple en Arjo Klamer.
Conservatisme valt niet in termen van ‘links’ of ‘rechts’ te vangen. Het ontsnapt aan de kunstmatige tegenstelling markt-staat waar liberalisme en socialisme verlamd door zijn. Hierdoor kunnen conservatieven nieuw licht werpen op actuele onderwerpen als:
* duurzaamheid
* maatschappelijk verantwoord ondernemen
* het probleem van het populisme
* het belang van vorming, religie en cultuur
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Kathy Herman – Het laatste woord
(Jongbloed) [boekomslag]
De 20-jarige Vanessa heeft net haar tweede collegejaar succesvol afgerond en staat nu met een onverwachte verrassing bij haar ouders op de stoep. Ze is zwanger … van een van haar professoren. Haar moeder, politiecommissaris Brill Jessup, is helemaal van slag. Ze is verdrietig, boos en opgelucht tegelijk.
Verdrietig, omdat haar goede opvoeding blijkbaar weinig invloed op Vanessa heeft gehad. Boos, omdat de professor van de aardbodem verdwenen lijkt te zijn zonder zijn verantwoordelijkheid te nemen. Opgelucht, omdat haar dochter zich niet door hem tot een abortus heeft laten manipuleren.
Niet alleen thuis loop Brills hoofd over, ook op haar werk wordt ze met moeilijkheden geconfronteerd. Een van haar agenten wordt vermoord en de onbekende dader heeft gedreigd terug te komen voor de rest van het politiekorps. Terwijl Brill de misdadiger probeert op te sporen, worstelt haar dochter met moeilijke keuzes over haar toekomst.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Kathy Herman – De ware vijand
(Jongbloed) [boekomslag]
Na 18 jaar trouwe dienst bij de politie van Memphis is Brill Jessup net benoemd als eerste vrouwelijke rechercheur van het kleine plaatst Sophie Trace. Ze is meester in het oplossen van zaken, maar aan haar persoonlijke problemen doet ze niets. Haar echtgenoot Kurt heeft een misstap begaan en vol spijt zoekt hij vergeving. Brill stort zicht echt vol overgave op haar werk en laat haar bitterheid de vrije loop.
Dan beginnen er mensen te verdwijnen. Veel mensen. En om de zaak nog ingewikkelder te maken, geloven de mensen in Sophie Trace dat dat iets te maken heeft met een oude legende over indianen. Brill zet al haar ervaring en intuïtie in om de zaak op te lossen en wordt geconfronteerde met een vijand die zich keert tegen alles wat haar lief is. Een vijand die zich niet laat tegenhouden door een dienstwapen of een politiebadge…
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Siegfried Wittwer – Licht in de duisternis
(Jongbloed) [boekomslag]
‘Wat verwijt de Heilige Vader hun verder nog?’
‘Ze bestrijden de dogma’s van de Kerk’, antwoordde monseigneur Sabotti knarsetandend.
‘Welke dan?’ wilde de hertog weten.
‘De mis, de gebeden voor overledenen, de verering van heiligen en beelden of relikwieën van heiligen, de onsterfelijkheid van de ziel, het vagevuur, de voorspraak van de moeder Gods, de sacramenten en nog vele andere dingen. En het primaat van onze Heilige Vader wijzen zij zonder meer af.’
1487 – Paus Innocentius VIII eist de uitroeiing van ‘de ergste ketters’ van de christenheid: de Waldenzen. Bloed en tranen overspoelen daarna de vredige dalen van de Alpen. Maar de Waldenzen blijven hun op de Bijbel gebaseerde geloof trouw. Hun leus is: ‘Er schijnt licht in de duisternis’. Zal God hen bijstaan? Ondertussen strijden Pierre Revel en zijn vriendin Maria voor hun liefde. Heeft hun liefde een kans in deze roerige tijden?
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Hannah Alexander – Vluchtplaats Hideaway
(Jongbloed) [boekomslag Dwarsligger]
Cheyenne Allison is een uitstekende eerstehulparts die een dierbare patiënt verliest. Om zich te bezinnen, vertrekt ze naar het landelijke Hideaway, waar ze een oude boerderij wil gaan opknappen. Ze ontmoet daar Dane Gideon, de eigenaar van een ranch annex tehuis voor ontspoorde jongens. Cheyenne besluit Dane te helpen, en er bloeit een bijzondere relatie tussen hen op. In Hideaway worden vernielingen aangericht die veel onrust veroorzaken. De verdachte is een pupil van Dane. Cheyenne wordt tegen wil en dank bij de zaak betrokken, en dan moet blijken of Hideaway een echt veilige plaats voor haar kan zijn.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Stéphane Audeguy – Wij, de anderen
(Cossee)
Pierre is blij het snelle Parijs even te ontvluchten om in Kenia een laatste rustplaats te zoeken voor zijn overleden vader, die hij overigens nauwelijks heeft gekend. Hij blijkt een opmerkelijke man te zijn geweest. Als ‘écrivain publique’ in de sloppenwijken van Nairobi schreef hij brieven voor de ongeletterden, raakte betrokken bij hun levens en de rauwe kanten van het bestaan.
Tot zijn verbazing krijgt Pierre in Nairobi ook te maken met een halfbroer, en vooral met de geesten van de voorvaderen, met wie een goede Keniaan altijd rekening houdt. Zij eisen een begrafenis zoals het hoort, op een gewijde plek. Het wordt een reis door een betoverend Afrikaans landschap, maar ook door een land dat getekend is door een geschiedenis vol misdadige kolonisten en moderne uitbuiters, met milieuvervuilende Hollandse kassen, racisme, geweld en de arrogantie van de lokale macht.
De wijsheid van de geesten van de voorvaderen weten hoop en hopeloosheid op een boeiende manier te vervlechten. Stéphane Audeguy heeft hun rijk georkestreerde verhaal op een even pijnlijke als ontroerende manier opgetekend.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
William Maxwell – De eerste zwaluw
(Cossee)
De achtjarige Bunny Morison is voortdurend bezig met het ontcijferen van de gesprekken en opmerkingen van de volwassenen om hem heen. De knikjes en stiltes, de zorgelijke lijnen rond de mond van zijn moeder, de proevende blik van zijn vader over diens bril. Waarom zwijgt iedereen angstvallig over de griepepidemie en de zwangerschap van zijn moeder?
William Maxwell tekent een ontroerend portret van een Amerikaans gezin, waarin een bijzondere vrouw de emotionele steunpilaar voor alles en iedereen moet zijn. De in 1937 voor het eerst gepubliceerde roman – een ode aan Maxwells te vroeg overleden moeder – laat zien welke verschrikkingen de verbeelding kan oproepen bij een kind, als de volwassenen liefdevol zwijgen over alles wat dreigend boven hun hoofden hangt. Het boek is een moderne klassieker, en verschijnt eindelijk ook in Nederlandse vertaling.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Alfred van Cleef – De verborgen ordening
(Cossee)
De verborgen ordening vormt de unieke weerslag van Van Cleefs
fascinatie voor de nulmeridiaan, de onzichtbare lijn tussen de
polen die dagelijks door miljardenmensen wordt gebruikt bij de
bepaling van plaats of tijd.
Gebruikmakend van alle mogelijke vervoermiddelen volgt de
auteur de nulgradenlijn, die hem onderweg in contact brengt met
paddenstoelenzoekers, ondernemers, nomaden, burgemeesters,
regenmakers, koningen, krakers en fetisjpriesters. Zo rijgt hij
werelden aaneen en verbindt uiteenlopende culturen en plaatsen
– door de ordening die mensen altijd en overal zoeken: waar
bevinden wij ons in ruimte en tijd? Van Cleef vervlecht zijn
reisbeschrijvingen met de geschiedenis en de geografische en
filosofische betekenis van de nulmeridiaan, en daarmee ook die
van tijd, meter en datum. Bovenal is De verborgen ordening een
indringend, spannend en humoristisch reisverslag door het
Europa en Afrika begin eenentwintigste eeuw: een ontsloten
wereld langs een onzichtbare lijn.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
J.M. Coetzee – Persoon en personage
(Cossee)
Geen andere schrijver heeft – afgezien van Philip Roth in zijn Zuckerman-romans – zo’n intrigerend literair alter ego geschapen als J.M.Coetzee met Elizabeth Costello. En niemand heeft zichzelf zo bloot gegeven als hij in zijn fictionele autobiografische romans Jongensjaren, Portret van een jonge man en Zomertijd. Al in zijn eerste twee novellen in Schemerlanden vertelt hij over een onaangename opdrachtgever van het Vietnamproject met de naam Coetzee en over de wrede ontdekkingsreiziger Jacobus Coetzee die in de achttiende eeuw de Hottentotten onder de knoet legde. Welk imago creëert deze schrijver van wereldfaam met zijn mannelijke en zelfs vrouwelijke alter egos? Wat vertellen ze over de schrijver zelf? Welk beeld wil hij oproepen, en welke contouren worden door het autobiografische element juist vertroebeld? Geeft hij zich bloot, stelt hij zich kwetsbaar op, of zijn dit bewuste strategieën om vertellend een ongeleefd leven te leven?
De filosoof en Coetzee-kenner Hans Achterhuis, collega-schrijvers Arnon Grunberg en Kristien Hemmerechts en andere gedreven Coetzee-lezers hebben de autobiografische trilogie, de boeken waarin Elizabeth Costello een rol speelt en het andere werk van de Nobelprijswinnaar herlezen en zoeken naar antwoorden op deze vragen. Hun bevindingen zijn geen academisch lectuur, maar geschreven voor de lezers van onder meer Zomertijd, Jongensjaren en Dagboek van een slecht jaar. Voor ons dus.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Erling Jepsen – Met oprechte deelneming
(Cossee)
Vroeger was Allan samen met zijn vader bij begrafenissen in het dorp een onverslaanbaar duo (lees: De kunst om in koor te huilen). Maar het contact is verbroken; zijn vader heeft hem nooit vergeven dat hij in zijn romans over zijn ellendige jeugd heeft geschreven. Als Allan op een dag te horen krijgt dat de oude man is overleden, blijkt hij niet eens uitgenodigd te zijn voor de begrafenis. ‘Ik zou ook niet gegaan zijn,’ zegt hij tegen zijn vrouw. Maar hij stuurt zijn moeder bloemen, met een kaartje waarop ‘Met oprechte deelneming’ staat. Zij is zo ontroerd dat ze hem meteen opbelt en vraagt of hij komt.
Samen met zijn zus Sanne gaat hij terug naar Zuid-Jutland. Bij de koffie met moeder komen al snel lastige vragen op tafel. Heeft zij echt niet geweten dat haar man zijn dochter ’s nachts bij zich op de bank riep? En hoe en waaraan is hij zo onverwachts overleden? Wie propt een zieke oude man een stuk kaas van zes bij zes centimeter in de mond?
Als Allan er na een gesprek met de arts van overtuigd is dat zijn vader hem op zijn sterfbed heeft aangeroepen en dus toch wel van hem hield, ziet hij af van zijn plan om aangifte bij de plaatselijke politieagente te doen. Heeft hij, Allan, zelf de anderen het leven onmogelijk gemaakt door over zijn jeugd te schrijven?
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Benjamin Skinner – Mensenhandel op klaarlichte dag
(Cossee)
Benjamin Skinner schetst in nooit eerder getoonde details een onthutsend en niets ontziende beeld van de moderne mensenhandel. Zijn moed tijdens zijn recherches is adembenemend. Hij infiltreert in de netwerken van mensensmokkelaars en in de vleeshandel op de slavenbeurzen en doet verslag van megaharems in Khartoem en illegale bordelen in Boekarest, de slavenmarkten in India en de kinderhandel in Haïti. Hij rechercheert ook daar waar het pijnlijk dichtbij komt, in de rosse buurt van Amsterdam en in de nieuwe EU-landen, in Washington en in oude democratieën. Het is een beangstigend paralleluniversum waar levens worden gekocht, verkocht, gebruikt en vernietigd.
De individuele verhalen, die Skinner vertelt, zijn hartverscheurend. Het boek geeft mensen aan de onderkant van de samenleving een stem. Mensenhandel op klaarlichte dag doet verslag van de grootste human-rights uitdaging voor onze generatie. Yes, we can moet ook voor de afschaffing van de mensenhandel gelden.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .